Zielnik

Możliwe do znalezienia tylko w najwyższych i najchłodniejszych partiach gór, charakteryzuje się wielkością do nawet pół metra, zimnymi w dotyku, bezlistnymi łodygami. Każda ciecz, która wejdzie w kontakt z Mrozokrzewem, nawet niepołączonym z systemem korzeniowym, momentalnie zamarza i nigdy nie topnieje. Należy przechowywać w temperaturze poniżej 10 stopni Celsjusza, inaczej może dojść do całkowitego rozpuszczenia rośliny.

Właściwości: Zamraża wszystkie ciecze po zetknięciu, duże ilości Mrozokrzewu mogą doprowadzić do zamrożenia człowieka, katalizator dla magii lodu, esencja Mrozokrzewu może służyć za eliksir wzmacniający odporność na zimno.
Występowanie: Pasmo Lorren, Góry Kimbrough

Odkąd magia splamiła Równiny Fiore, połacie zieleni pokryły się nietypową florą. Jedną z najczęściej spotykanych roślin jest właśnie Trójkwiat składający się - jak sama nazwa mówi - z trzech różnych kwiatów wyrastających z jednego systemu korzeniowego. Ta sięgająca czasem nawet półtora metra roślina składa się z trzech części: białego mniszka, czyli najmniejszego kwiatostanu, dzbanecznika ślimaczego stanowiącego największą część tegoż, a także dalii złocistej, której łodygi łączą wszystkie kwiaty ze sobą. Często jest utożsamiana z Sojuszem Balam, głównie przez trujące właściwości jej potencjalnie niepozornych pyłków.

Właściwości: Pyłek może doprowadzić do unieruchomienia kończyn, jeśli osadzi się dużymi ilościami; odpowiednio spreparowany Trójkwiat może służyć za odtrutkę na paraliż, zbyt długo osadzony pyłek może doprowadzić do poważnych oparzeń.
Występowanie: Równina Fiore

Zwany również złotym, występuje w ogromnych kępach w najdalszych i najrzadziej odwiedzanych częściach głębokich, wiekowych lasów. Często zauważa się cierniaka również oplatającego kamienne struktury, a także same kamienie czy drzewa, a z jego cierni wydobywa się przezroczysta ciecz o złotawym zabarwieniu. Ta właśnie ciecz służy jako katalizator do eliksirów oraz trucizn wzmacniający ich działanie.

Właściwości: Katalizator wzmacniający działań eliksirów i trucizn.
Występowanie: Najstarsze regiony lasu Mikage

Najlepiej znane między innymi ze swoich zdolności leczniczych. Soki i miąższ wydobywane z ich wnętrz są w stanie uleczyć niemal każdą chorobę lub wspomóc organizm w walce z nią. Wspomniane wyżej elementy rośliny mają smak słodkawy, pomarańczowo-jabłkowy, jednak żeby się do nich dostać, należy przebić twardą, wręcz kamienną skorupę chroniącą zawartość.

Właściwości: Leczenie chorób bądź zwiększanie odporności, odpowiednio przygotowany może wzmocnić regenerację ran, służy za uniwersalne antidotum.
Występowanie: Pustynia

Lodowa purchawa otoczona błękitnymi liśćmi głównie występująca w chłodnych regionach, a w szczególności w wysokich pasmach górskich. Jest solidnie ukorzeniona, przez co bardzo utrudnione jest jej wydobycie w całości. W księgach opisywana jest jako bliski krewny mrozokrzewu dzięki podobnemu zastosowaniu oraz działąniu. W purchawie znajduje się maź, która po osadzeniu się na powierzchni zwiększa swoją objętość i stopniowo zamarza. Wielu alchemików ceni sobie ten składnik, gdyż odpowiednie jego zastosowanie pozwala na spowolnienie działania choroby lub trucizny, a nawet skrócenie niepożądanych efektów eliksirów.

Właściwości: Katalizator zmniejszający niepożądane efekty eliksirów, spowolnienie działania chorób i trucizn.
Występowanie: Wysokie części gór Stokkard i pasma Lorren

Bardzo rzadka roślina o niezwykle pożądanym działaniu wśród magów. Ten czerwony kwiat o kwiatostanie przypominającym koronę rośnie w niewielu miejscach, a jej hodowanie jest wręcz niemożliwe. Wyrasta tylko i wyłącznie przy nasyconych magią jeziorach i kaplicach w pierwszą wiosenną pełnię i utrzymuje się jedynie do następnej, po której zwiędnie. Mówi się, że jest w stanie zwiększyć tymczasowo pokłady mocy, jednak zwiędła roślina doprowadza do zablokowania podobnej ilości.

Właściwości: Powiększa tymczasowo pulę mocy magicznej o maksymalnie 500 jednostek poprzez ich dodanie (w zależności od dodatkowych składników). Efekt trwa najwyżej 5 postów. Zwiędła królewska krew doprowadza do zablokowania maksymalnie 500 jednostek mocy magicznej na maksymalnie pięć postów.
Występowanie: Po pierwszej wiosennej pełni przy zaklętych jeziorach i kaplicach. Po drugiej wiosennej pełni więdnie.

Przez wielu nazywana “Fiatem Multiplą wśród roślin” ze względu na skrajną brzydotę, od której wróż zyskał swoją nazwę. Jest to roślina mogąca sięgać nawet trzy metry wysokości o zdrewniałej, grubej łodydze zawiniętej do dołu. Na jej końcu znajduje się zielona bulwa zwisająca w dół pokryta mniejszymi lub większymi krostami. Rzeczona wypełniona jest lekką, półpłynną cieczą o zabarwieniu limonkowym. Spożycie jej lub pozwolenie jej na dostanie się do krwiobiegu powoduje skrajne zmniejszenie witalności oraz wzrost zmęczenia na dłuższą chwilę.

Właściwości: Wprowadzenie do organizmu zmniejsza witalność, zwiększa zmęczenie i przyprawia postać o senność. W odpowiednim połączeniu może służyć jako antidotum na eliksiry lub zaklęcia snu.
Występowanie: Las Zinnia, Rzeka Sansevieria

Skupiska tego wręcz płonącego, ogromnego kwiatu znajdują się głównie na pustyniach, nieopodal pasma Averill. Niech jednak nie zwiedzie was ich wręcz jawna obecność: nieodpowiednie postępowanie w ich pobliżu może nie tylko doprowadzić do wybuchu, ale również wypalenia wszystkich roślin. Iskrokwiat wyposażony jest w system obronny prowadzący do samozapłonu oraz - jeśli jest to naprawdę duże skupisko - do wybuchu. Co ciekawe, liście nigdy się całkowicie nie spalają. Zaleca się ostrożność, która nagradzana jest bardzo przydatnym zielem do kolekcji.

Właściwości: Wyciąg z liści działa jak napój energetyzujący i tymczasowo skraca czas reakcji, przywracając przy tym witalność, kwiatostany są silnie wybuchowe, liście mogą się zająć ogniem, ale się nie spalą.
Występowanie: Pustynia, nieopodal pasma Averill.

Ten występujący przy górskich i jaskiniowych jeziorach jest zmorą wszystkich dbających o swój wygląd. Segmenty z miąższu tworzą kapelusz o niewielkim tunelu prowadzącym do wnętrza grzyba, w którym zbiera się nieprzyjemny pył, od czasu do czasu wypluwany przez nagły ruch rośliny. Sama obecność pyłu sygnowana jest przez fluorescencyjną aurę u podstawy muchomora. Jeśli jakiś nieszczęśnik trafi na muchomory akurat w porze pylenia, może dojść do nieprzyjemnej zmiany wyglądu twarzy na ichiya face. Pyłu nie da się rozpuścić w wodzie, tudzież korzysta się z niego w bombach i pociskach.

Właściwości: Działanie obrzydzające trwające minimum 3 posty. Pyłek jest nierozpuszczalny w wodzie.
Występowanie: Nieopodal jezior ukrytych w górach i jaskiniach.

Rosnące w dużych grupach niewielkie, zielone rośliny zostały uznane za wskaźnik wilgoci zawartej w glebie. Mieczyk wyróżnia się długimi i ostrymi na brzegach liśćmi, od których wziął swoją nazwę. Występuje jedynie na wilgotnych terenach, nie tylko na bagnach, ale również w okolicach rzek, jezior czy nieopodal linii brzegowej oceanów i mórz. Raczej preferuje również chłodniejszy klimat, stąd też jej częstsze występowanie na północy Fiore. Popularna szczególnie wśród starodawnych szamanów, gdyż pozwalała im na wejście w specjalny trans. Znana jest szczególnie ze wspomnianych zdolności halucynogennych występujących po spożyciu.

Właściwości: Silny środek halucynogenny, po odpowiednim spreparowaniu może służyć za środek uspokajający.
Występowanie: Rzeka Sansevieria, wybrzeże Garland, kanał Amaryllis (północna część)

Budową oraz formą przypomina każdą inną roślinę cierniową. Jedyne, co ją odróżnia to kolor powłoki: Białocierń jest kompletnie biały i czasami można go nie dostrzec w śniegu. Opatrzony ostrymi, haczykowatymi kolcami nierzadko staje się poważnym problemem dla nieuważnych podróżników. Jest rośliną zdecydowanie zimnolubną i jej sezonem zdecydowanie jest zima. Nie tylko rośnie na szczytach gór, tworząc spore kępy lub wijąc się po ziemi, ale również wychodzi na powierzchnie w trakcie silnych śnieżyc i gdy temperatura spada poniżej zera. Największy problem pojawia się, gdy ktoś się zatnie ich cierniem: wszystkie one są wyposażone w truciznę paraliżującą atakującą układ nerwowy, tudzież doprowadzają do bolesnego paraliżu zranionej kończyny.

Właściwości: Trucizna paraliżująca po dostaniu się do krwiobiegu.
Występowanie: Wszędzie, o ile temperatura spadnie poniżej zera i spadł śnieg, ale głównie: szczyty pasma Lorren, górne partie gór Kimbrough

Najczęściej widoczny na terenach cmentarnych, osadza się na niezadbanych płytach nagrobkowych oraz drzewach rosnących w okolicy. W księgach herbalistycznych opisywany jest jako mech płaczący za wszystkich żałobnych, zastępując bliskich, którzy zapomnieli o danym nieboszczyku czy nawet całym cmentarzu. Gdy osiądzie się na kamieniu, trudno go wypatrzeć ze względu na jego szare zabarwienie. W dotyku jest miękki i wręcz się rozpada w palcach.

Właściwości: Silny środek przeciwbólowy
Występowanie: Opuszczone cmentarze

Kolor tych roślin jest zależny od pory dnia, zmieniając go niczym kameleon pod wpływem promieni słonecznych. Z samego rana, gdy słońce dopiero wschodzi, jej kwiaty przybierają kolor ciemnoczerwony, a wraz z pozornym ruchem gwiazdy zaczyna się rozjaśniać aż do jaskrawożółtego. Kiedy zaś dzień zaczyna się zbliżać ku końcowi, powraca do swojej nocnej, ciemnej barwy. Ze względu na swoje zapotrzebowanie na słońce, jego największe skupiska można spotkać na równinach i polanach. Ich kwiaty przypominają z kształtu serce z umieszczoną w punkcie centralnym kolbą. W dotyku kwiatostan jest bardzo gorący, szczególnie w godzinach porannych i południowych, mogąc wręcz sparzyć. Wyciąg z anturium wieczornego wzmaga odporność na wysokie temperatury, zaś przedpołudniowy dodatkowo chroni przed magią ognia.

Właściwości: Przedpołudniowe anturium wzmacnia ochronę przed magią ognia oraz wysokimi temperaturami, a nocne wzmacnia ochronę przed wysokimi temperaturami. Wysoka emisja ciepła, nawet dobę po odcięciu od łodygi.
Występowanie: Nizina Elestren, nieskażone części Równiny Fiore.

Na pierwszy rzut oka niepozorny, malutki i niesprawiający żadnego problemu. Bardzo łatwo pomylić go z czarnymi truflami ze względu na podobną budowę kapelusza oraz zabarwienie, jednak muchomory Canesa są zdecydowanie mniejsze i rosną wyżej dzięki wydłużonym nóżkom bardzo przypominającym te u płomiennicy zimowej. Nazwę zawdzięczają ich odkrywcy sprzed kilkuset lat, Takime Canesa, który niefortunnie pomylił muchomory z truflami i spędził następnych kilka dni w śpiączce. Sam efekt pojawia się dopiero w przypadku zjedzenia zbyt dużej ilości, jednak podstawowymi efektami zjedzenia tych grzybów jest znaczne osłabienie fizyczne, uczucie przemęczenia i drżenie kończyn, szczególnie dłoni. Najłatwiej o znalezienie ich w lesie Waas oraz w niektórych miejscach u styku gór Stokkard i wzgórz Ery.

Właściwości: Dodatek muchomora potrafi odwrócić właściwości eliksirów (przykładowo regenerację w stopniową utratę sił magicznych). Po spożyciu osłabia fizycznie, wywołuje uczucie przemęczenia i doprowadza do drżenia kończyn. W bardzo dużych ilościach może doprowadzić do śpiączki.
Występowanie: Las Waas, styk gór Stokkard i wzgórz Ery.

Mylnie nazywany chwastem, aczkolwiek nazwa za bardzo do niego przylgnęła, aby teraz ją zmieniać. Najczęściej spotyka się ją w zapuszczonych ogrodach oraz działkach, ale również na splamionych magią ziemiach. Budową liści bardzo przypomina paproć na grubym mostku i o równie grubych łodygach, całość jest z niebieskozielonym zabarwieniu, a podobnego koloru ciecz wypływa po rozcięciu. Wyciąg ze ślepichwastu często jest użytkowany w kroplach na oczy ze względu na ich właściwości lecznicze, jednak utleniony staje się silną trucizną prowadzącą do długiej ślepoty nawet po wprowadzeniu do krwiobiegu.

Właściwości: Lek na ślepotę oraz problemy ze wzrokiem, utleniony wyciąg staje się trucizną oślepiającą.

Występowanie: Zaniedbane ogródki, niektóre skażone magią miejsca na Równinie Fiore.

Ten gatunek trawy ozdobnej nie tylko ładnie wygląda dzięki swoim kwiatostanom przypominającym białe duszki. Jest to roślina bardzo wrażliwa na działąnie aur magicznych, co często jest oznajmiane przez nagłe zjeżenie się włosków na kwiecie oraz rozjaśnienie energii magicznej wokół niej zebranej. Im potężniejsza magia jest w pobliżu, tym bardziej te zmiany są zauważalne. Dla wielu również służy za medium kontaktu z duchami - stąd też ich zwyczajowa nazwa duszka, gdyż zjedzenie tej rośliny pozwala dojrzeć istoty spoza świata żywych. Najłatwiej o znalezienie dmuszków jest w opuszczonych osadach wiejskich oraz na miejscach wielkich wojen, w których zginęło dużo osób.

Właściwości: Sensor magiczny - im silniejsza jednostka jest w pobliżu, tym mocniejsza jest aura emitowana przez dmuszka, widzenie i kontakt z duchami po spożyciu.
Występowanie: Opuszczone siedziby ludzkie, miejsca wielkich i krwawych bitew.

Te unoszące się na powierzchni jezior kwiaty z jednej strony przedstawiają się pięknie, ale z drugiej ukazują swoją obecnością niechlubną specyfikę i historię danego miejsca. Czarne z wierzchu i bordowe wewnątrz kwiaty lotosu są jedynie oznaką, że w danym jeziorze doszło do czynu makabrycznego lub tragicznego. Każde jezioro, na którym wyrastają te odmiany kwiatu wodnego zostaje „napiętnowane” przez ludzi jako te, co przynoszą nieszczęście. Barwa tychże jest spowodowana przez liczne ciała i kości spoczywające na dnie jezior, nabierając ciekawych właściwości. Spożycie lotosu w jakiejkolwiek formie powoduje utratę panowania nad magią w sposób całkowicie losowy, od znacznego osłabienia zaklęć, aż po ich niekontrolowane wzmocnienie czy samoaktywację.

Właściwości: Trucizna wpływająca na panowanie nad magią w sposób losowy, roślina łatwopalna, a dym jest wzmocniony efektem trucizny.
Występowanie: Jeziora, w których doszło do morderstw lub ktoś się utopił.

Ogromny krzew przewyższający wielkością człowieka o liściach połyskujących srebrem jedynie w blasku księżyca, a najmocniej podczas pełni. W ciągu dnia praktycznie w ogóle się nie wyróżnia na tle lasów, w których można go znaleźć. Jego kwiaty są jedynie ozdobą w formie niewielkich, pięciopłatkowych owoców o smaku przypominającym połączenie jabłka z miętą, najbardziej pożądane są jednak liście. Wszyscy bowiem znają liście krzewuszki jako niesamowite, działające niemal na wszystko antidotum, usuwające nie tylko na trucizny, ale również efekty pozytywnie wpływające na ciało. Po nacięciu listka wypływa pomarańczowa, lepka ciecz używana właśnie w antidotach. Posiada jednak jeden poważny skutek uboczny, jakim jest podatność na każdą sugestię.

Właściwości: Antidotum działające dosłownie na każdą truciznę, po spożyciu soków krzewuszki staje się podatna na każdą sugestię - każda kropla to jeden post.
Występowanie: Lasy na południu kanału Amaryllis, okolice rzeki Sansevieria.

Niezwykle łatwo jest je przeoczyć, gdy wzrokiem oblatujesz całą polanę pełną różnych maków. Te jednak, pomimo wyróżniającego się koloru, trudno wynaleźć na łąkach i w lasach, raczej należy szukać w niewielkich miasteczkach, przy głównych drogach. Wielu mawia, że te kwiatki o postrzępionych, białych płatkach rosną przy akompaniamencie ludzkich nieszczęść, a jednocześnie nie potrafią znieść ich zbyt wiele. Stąd też ich całkowity brak w większych aglomeracjach. Wielu uznaje je za śliczną ozdobę, jednak nie doceniają oni potencjału w nich tkwiącego, a który magowie mogą wykorzystać. Wywar z ziaren maku poprawia przyswajalność cząsteczek ethernano, co przekłada się na regenerację tychże.

Właściwości: Zwiększa regenerację mocy magicznej zarówno w walce, jak i poza nią na 5 postów.
Występowanie: Miasteczka o niewysokim zaludnieniu.

Błędna nazwa określająca ten typ konwalii jest tylko i wyłącznie winą jakiegoś mieszczanina, który pomylił nazwy konwalii i lilii. Jest to roślina składająca się z kępy łodyżek o długości nawet metra, na których zawieszone są skierowane w dół złoto-błękitne kwiaty przypominające dzwoneczki. Ich wygląd jest również o tyle charakterystyczny, że  są one upstrzone delikatnymi, białymi wzorami wychodzącymi od styku łodyżki z kwiatem. Wielkolilii należy szukać wczesną wiosną, choćby i w królewskich ogrodach w Crocus. Poza nimi występuje również w najbardziej zadbanych ogrodach Fiore, gdyż ich wygląd jest bardzo chwalony i ceniony wśród każdego pasjonata ogrodnictwa. Drugim paradoksem nazwy tego kwiatu jest to, że wywar stworzony z jej pyłków powoduje… zmniejszenie do wielkości dłoni.  

Właściwości: Wypicie wywaru zmniejsza postać do wielkości dłoni na minimum 5 postów.
Występowanie: Zadbane ogrody w większości miast Fiore.

Przez wielu nazywany chwastem, przez innych jest to ceniony składnik alchemiczny. Szczaw tego typu powstaje w wyniku utlenienia zepsutych ziaren, a po zasianiu w ziemi rośnie niesamowicie szybko, dojrzewając w pełni już po trzech tygodniach od umieszczenia w ziemi. Charakteryzuje się burzą długich, zwężających się ku końcowi liści oraz zdecydowaną natrętnością w przypadku upraw. Nie każdy jednak zostaje składnikiem alchemicznym, gdyż nie każdy posiada „esencję”, jak to niektórzy mówią. Za nią uznaje się szczaw, którego system korzeniowy jest zabarwiony kolorem morskim z białymi, nieregularnymi plamami. Taki dopiero może trafić do eliksirów i sprawia, że czas trwania eliksiru jest maksymalnie skrócony, ale działa kilkukrotnie mocniej niż w przypadku eliksirów bez zastosowania szczawiu.

Właściwości: Sam w sobie nie posiada żadnych efektów, ale po dodaniu do eliksiru skraca czas jego działania do jednego postu i zwiększa jego efektywność trzykrotnie.
Występowanie: Praktycznie każdy ogród przydomowy, jednak tylko 1 na 200 szczawi jest zdatnych do użytku.

Gęsta jak mleko mgła jest zwiastunem, że wkrótce nastanie pora wyrośnięcia przestępu ostrociennego. Jego częste występowanie na terenach podmokłych nie jest więc niczym dziwnym również ze względu na panującą tam wilgoć. Ta wijąca się roślina zdobi nierzadko nie tylko ściółki leśnej, ale również i wspina się po drzewach oraz gałęziach drzew, absorbując ich energię witalną, doprowadzając tym samym do obumarcia żywicieli. Ich owoce są niezwykle przydatne w alchemii oraz podczas działania pod osłoną nocy. Zarówno same owoce - bardzo kwaśne jak i niezwykle cierpkie w smaku - jak i eliksiry z nich przyrządzone pozwalają na wyraźne widzenie w ciemności tak samo, niczym za dnia. Największym mankamentem tej właściwości jest podatność na oślepienie, choćby światło z magii tego rodzaju.

Właściwości: Spożycie owoców pozwala na widzenie w ciemności, ale sprawia, że staje się podatnymi na oślepienie.
Występowanie: Rzeka Sansevieria, dorzecze Calix, kanał Amaryllis

Te niewielkie kwiatki rosną w ogromnych skupiskach nieopodal górskich potoków, pokrywając je niemal całkowicie niczym błękitna farba wylana ze szczytu góry. Kwiaty te są zdecydowanie wyznacznikiem czystości wody w samym źródle, gdyż tylko i wyłącznie w tych okolicach rosną. Jej ogromne ilości jednak zwodzą niedoświadczonych alchemików, sugerując, że każda to jeden eliksir. O nie, w nich jest na tyle mało środków wartościowych dla alchemii, że trzeba zbierać je garściami. Jest rośliną bardzo przydatną, gdy wymaga się pacyfistycznego podejścia do sprawy i raczej chce się uniknąć wszelkich rozlewów krwi. Sam zapach naparu z niezapominajki potrafi doprowadzić do kamiennego snu nawet wielkiego olbrzyma, a co dopiero dziecko.

Właściwości: Zapach naparu potrafi uśpić ofiarę na kilka długich godzin.
Występowanie: Przy krystalicznie czystych źródłach rzek, choćby w górach Kimbrough oraz paśmie Averill.

Słyszeliście kiedyś o kwiatach, które nie dadzą się przesadzić i nie rosną nigdzie poza swoim oryginalnym miejscem zasiania? Jeśli nie, to przedstawiamy wam Amarylis, po którym kanał odziedziczył swoją nazwę. Te wysokie kwiaty o czerwonych płatkach nigdy nie dadzą się przenieść, jak dobra gleba by tam nie była. Stąd też ich nazwa lojalnych. Wielu alchemików korzysta z ograniczonych możliwości wycinania (jest pod ścisłą ochroną) do przyrządzania mikstur z jego użyciem. Te mają bardzo prosty efekt: rozkochanie osoby z pierwszą napotkaną rzeczą, choćby i był to element nieożywiony.

Właściwości: Rozkochanie celu w pierwszym napotkanym istnieniu niezależnie, czy żywy, czy martwy (trwa 3 posty).
Występowanie: Kanał Amaryllis

Te rosnące w południowych wodach Fiore algi nie jednemu żeglarzowi sprawiły problem. Miejscami potrafią sięgać nawet pięć metrów i plątać się w kadłuby statków, wymuszając trudną walkę z paskudztwem. Algi te mają na tyle mocną strukturę, że nie każdy nóż jest w stanie je rozciąć. Bardzo popularnym sposobem na nie więc była magia, choćby wiatru czy zaklęte bronie. Dla niektórych jednak jest to bardzo ważny składnik w diecie, gdyż po ugotowaniu smakują niczym wegetariańska wersja kurczaka. Inni jednak jedzą je surowe, jednocześnie nabywając te same właściwości, co użytkownicy eliksirów zrobionych z tych białych alg: możliwość oddychania pod wodą. Nie jest ona jakoś wybitnie długa, ale zdecydowanie ułatwia morskie wędrówki.

Właściwości: Umożliwia oddychanie pod wodą (5 postów).
Występowanie: Południowe wody Fiore.

Mech bardzo nietypowy, gdyż nie rośnie na skałach, na drzewach czy na budynkach, tylko na rogach zwierząt, od saren aż po krowy. Jest to gatunek symbiotyczny żywiący się zwabionymi przez siebie muchami, które bardzo nękają te właśnie zwierzęta. Jest on bardzo drobny, najczęściej przybiera barwę taką samą, jak rogu, ale najłatwiej go odróżnić poprzez dotyk: mech jest miękki i mokry, a także zostawia na skórze zielonkawy osad. Sposób żywienia się mchu sprawia, że jego użyteczność w eliksirach jest nieoceniona, udzielając korzystającemu całkowitej odporności na wszelkie trucizny, niezależnie od pochodzenia, eliminując toksyny praktycznie zaraz po wejściu do organizmu. Jeśli jednak zostanie wykorzystany zbyt późno - czyli już po otruciu - może się obrócić przeciwko użytkownikowi, osłabiając jego organizm.

Właściwości: Spożycie znacznie zwiększa produkcję antyciał do walki z truciznami, uniemożliwiając jej zatrucie, spożycie ich zbyt późno, tudzież po zatruciu, prowadzi do osłabienia organizmu i nie eliminuje trucizn.
Występowanie: Poroże zwierząt wszelakich, głównie zamieszkujących lasy oraz okoliczne tereny.